Een werknemer wordt op staande voet ontslagen, omdat hij een collega een gebroken oogkas heeft geslagen. De werknemer stelt dat er sprake is van een nietig ontslag en vordert in kort geding doorbetaling van het loon. Hij had immers niet de eerste klap uitgedeeld. Op 19 april 2005 oordeelt de Kantonrechter te Haarlem dat zelfs in het geval de werknemer niet de eerste klap uitdeelde, hij niet koos voor bijvoorbeeld het alternatief om weg te lopen, maar als reactie juist de bewuste klap gaf. Dit valt hem dan ook te verwijten. De Kantonrechter weigert de voorlopige voorziening.