Een werknemer heeft enkele jaren op een scheepswerf gewerkt. Ruim 40 jaar later wordt bij hem mesothelioom vastgesteld. Kort daarop overlijdt hij aan deze ziekte. Daarvoor heeft hij zijn voormalige werkgever aansprakelijk gesteld voor de schade. Die wijst de vordering af met een beroep op verjaring. De weduwe van de werknemer meent dat verjaring in strijd is met het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens. De rechter oordeelt, dat verjaring geen beperking is van de toegang tot de rechter maar een instrument is dat de rechtszekerheid dient. De vordering wordt afgewezen.